Zawiera około 14.000 haseł i stanowi najobszerniejszy dziewiętnastowieczny zbiór słownictwa kaszubskiego. Powstał w wyniku badań autora, przeprowadzonych na ziemiach zamieszkiwanych przez Kaszubów, jak i (co jednak wyszło na jaw po późniejszej analizie porównawczej), z kilku wcześniejszych prac drukowanych zajmujących się kaszubszczyzną.
Słownik nagrodziła w roku 1889 Polska Akademia Umiejętności w Krakowie na Konkursie im. S.B. Lindego, po czym wydała go cztery lata później. Autor unzał kaszubszczyznę za odrębny język, co wywołało wiele dyskusji na tematat jej statusu.
Materiały uzupełniające zebrane przez S. Ramułta, zawierające około 5.000 słów, (Nowe materiały do Słownika pomorskiego czyli kaszubskiego, Polska Akademia Umiejętności w Krakowie) ukazały się drukiem w roku 1993, dzięki opracowaniu ich przez Halinę Horodyską.
W 2003 roku wydano dzięki staraniom Uniwersytetu Gdańskiego, Oficyny Czec z Gdańska i Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie, obie prace, scalone i znormalizowane przez Jerzego Tredera, jako całość.
Słownik Ramułta poprzedza obszerny wstęp, którego fragmenty (po wcześniejszym przełożeniu ich na wersję elektroniczną), umieściłem w na stronach kaszubii. Jest to bardzo interesujący materiał językoznawczy jak i etnograficzny, uzupełniony o podania i powieści kaszubskie.
Fragmenty słownika w wersji elektronicznej, wraz ze wstępem prof. Jerzego Tredera do wydania z roku 2003, znajdują się na stronach projektu Rastko-Kaszëbë – zgodnie z informacjami otrzymanymi od zespołu redakcyjnego pojawią się też z czasem jego dalsze części.