Kaszëbskô kòlãda
Słowa: Leon Roppel
Muzyka: Adolf Wiktorski
Nad mòrzem, północą, bije wiéldżi zwón,
zagrałë bazunë òd nôdalszëch strón.
Wëbiegają z chëczë maszopi:
„Czë sã chtos na mòrzu topi?
Kògò dzysô zgón?
Kògò dzysô zgón?”
Stanãłë na sztrądze,
zdrzą w bezmiérną dôl,
a tu jasnosc wiélgô bije westrzód fal.
Spiéwã czëc je, że w stajence,
przë Starëszkù i Panience –
„Dzeckò – Bòżi dôr!
Dzeckò – Bòżi dôr!”
Bibi, bibi…
Jan Trepczyk (1907-1989)
Bibi, bibi Jezuskù,
hewò w kùmkù w sanuszkù!
Aniółkòwie spiewają,
pasturce sã redują.
Matinka Sëna zrodzeła,
Gòrniô nóm w cemżë zajasnia.
I na co lëdztwò czekało,
Mòcą Bòga zjisceło.
Matinka Sëna zrodzeła
Gòrniô nóm w cemże zajasnia
I na co lëdztwò czekało,
Mòcą sã Bòga zjisceło.
Bibi, bibi Dzecuszkò,
sercem płomnym witómë!
Za nas Jezë te sã dôł
midzë lëdztwa chëbny szkwôł.
Më wespół stojimë kòl Ce,
Zbawieni bò le w Tobie je.
Witôjże przëszłi Królu naj,
Wez ù nas gòscë Adonaj!
Më wespółstojimë kòl Ce.
Zbawieni bò le w Tobie je.
Witôjże przëszłi Królu naj,
Wez ù nas gòscë Adonaj!
Bibi, bibi nasz Bòrénk.
Ùszła noc, żdaje pòrénk.
Słuńcem gòrôsz bënë nas.
Bëlnote dobiwô czas.
Wkół kùmka kòlãdejemë,
Serca naj òdsztëkùwómë.
Spiéwómë Tobie glorija,
Dzys Twòja gwiôzda zajasnia.
Wkół kùmka kòlãdejemë.
Serca naj òdsztëkùwómë.
Spiéwómë Tobie glorija,
Dzys Twòja gwiôzda zajasnia.
Bóg nama przëstojôł…
Jan Trepczyk (1907-1989)
Bóg nama przëstojôł
w Betlejem narodzeł.
Pòjmë mù serca dac,
lubną spiéwą przëwitac.
Ref: Trójno niech jemù tcza,
miełote żôli skra.
Chwałe niech bije zwón,
bëlny lëdztwa dzãczi tón!
Wszëtcë dzys wespół są
pòd Bòga stanicą.
Dobëtny Jewò grom
w nas swiãti pòdskôcô płom.
Ref: Trójno niech jemù tcza,
miełote żôli skra.
Chwałe niech bije zwón,
bëlny lëdztwa dzãczi tón!
Jezusk malinuszczi
ùsmiéwno na nas zdrzi.
Bò gò przëjimómë
i za zbôwcã trzimómë.
Ref: Trójno niech jemù tcza,
miełote żôli skra.
Chwałe niech bije zwón,
bëlny lëdztwa dzãczi tón!
Szëmi mòrze
Jan Trepczyk (1907-1989) i Stefan Bieszk (1895-1925)
Szëmi mòrze, szëmi bór,
Jidze spiéwa ze za gór.
Ùrodzëł sã Jezusk małi,
Żôrotny a tak spaniałi.
l wëcygô rãczczi swòje
I sã wprôszô w serce twòje.
Przëjim, dzecko, Go ze tczą
I sã mòdlë kąsk ze mną!
Hew’na dunie chëcz, a z ni
Tam na Bôłce wid dërżi.
Rëbôk cygnie dodóm w bôce
Na wileją w Swiãti Nocë.
Bënë w chëczë zbòżnô spiéwa.
Nënka môltëch ùszëkòwa.
Jezusk przëszedł Tam je rôd,
Gdze kòl kùmka trójno dzôtk.
Tobie zbôwca dzãka, tcza,
Tobie Jezë, miëłota!
Żegnôj wcyg naji ùstrzechë!
Wej, jak Kaszëbskô ce kòchô!
Gòrze złosce, nieùbëtczi
I przegrzechë nëkôj wszëtczi!
Dôj ùbëtk ë zgódno żëc,
A rôz w niebie wespół bëc!
Swiat przed Tobą klãkł
Jan Rompski(1913-1969)
Swiat przed Toba klãkł !
Rozzebóné bija zwonë,
biją w swiata dôl.
Z głosã jich lëdztwa jidą gonë –
Tam w Betlejem môl.
Zrësził mu serca, dobéł dëszã,
rozłożił do swojich nóg.
Jezus naj Môłi zasôł cëszã –
Òn z dzecka Òjc, naj Bóg.
Z żłóbka swą rączką błogosławi
i roczi do se swiat,
chtëren mù w klãczkach ùpôdł całi
i z Niegò bierze chwat.
Cemże jes, Dzecã, swiata ùchnął
i wid jes rozpôlëł,
pògańsczé ògnie zewsząd zdmuchnął,
bùwrónë pòwalëł.
Wierni zôs klãklë pòdle żłóbka
ten z małégò Twój lud.
Rozzébòny jak zwònë lgnie zewsządka,
chòc w serca bije trud.
Chwôłã dzys Tobie spiéwie w nocë,
zapôlô swiãty łãk.
Cëchy nijak leżisz w złoce
zôs swiat przed Tobą klãkł.